Sinds 28 mei wonen we in ons nieuw huisje, in een rustige straat met veel groen, met een tuintje, een zolderkamer en een garage.

Voor iedereen uit ons nieuw samengesteld gezin een eigen plekje, ademruimte ook.

Een beetje uit de stad, maar ook niet helemaal, in een doodlopende straat met bijna geen verkeer en als kers op de taart een natuurdomein aan het einde van ons straatje, waar het prachtig wandelen is.

Er ontbrak iets of iemand om het helemaal compleet te maken... niet iedereen was overtuigd dat het een goed idee zou zijn (heb stiekem toch wat moeten aandringen bij mijn ventje), maar als een vrouw iets in haar hoofd heeft,...

Op zoek geweest naar een nestje cockerpups en veel geluk gehad, er was nog 1 zwart teefje beschikbaar in een pasgeboren nestje bij een erkende fokker die ons ook meteen charmeerde door haar enthousiasme en passie.

We mochten een paar keer op puppybezoek, ventje wou telkens niet mee (was nog niet helemaal overtuigd, maar had ja gezegd) en op 24 juni was het dan zover we mochten onze Mila gaan halen. Een klein zwart pluizenbolletje, ONWEERSTAANBAAR en we waren meteen allemaal verliefd op ons klein meisje.

Ze groeit als kool, haalt veel deugnieterijen uit, pest onze twee poezen Luna en Leo, maar dan krijg je zo'n typische cockerblik en je smelt.

Ondertussen komt ze mee naar de winkel en steelt ze alle harten van de klanten. Wat ze niet weten is dat ze al de alleszeggende bijnaam Monsterke heeft gekregen :-)